Amy i Snowy - siostry wilczyce rozdziaÂł 1.

:>

A wiĂŞc tak... NajwaÂżniejsza rzecz :

OPOWIADANIE CAÂŁE PISZE MOJE NAJLEPSZA PRZYJACIĂÂŁKA : NA DEVIANTARCIE TO Amaterasu1999

ChcĂŞ trochĂŞ rozsÂławiĂŚ jej opowiadanie x3

Mam nadziejĂŞ , Âże mogĂŞ , oczywiÂście ona siĂŞ zgodziÂła

oki a wiĂŞc opowiadanie :

Amy i Snowy – siostry wilczyce
RozdziaÂł I
W dalekiej przyszÂłoÂści kiedy wilki bĂŞdÂą miaÂły na sobie tajemnicze znaki nastÂąpi ich panowanie. Ludzie i inne stworzenia wyginÂą. WÂłaÂśnie przez ÂśmierĂŚ tych gatunkĂłw wiele wilczych rodzin zostaÂło rozdzielonych. JednÂą z tych rodzin jest rodzina pewnych samic – Amy i Snowy. Jako szczeniĂŞta zostaÂły rozdzielone. Ich rodzice szukajÂą ich wciÂąÂż z nadziejÂą, Âże wreszcie siĂŞ odnajdÂą. WierzÂą, Âże ich cĂłrki ÂżyjÂą.
Teraz obie majÂą po 1,5 roku i sÂą szczĂŞÂśliwe nie wiedzÂąc o sobie i o swoich rodzicach.
Pierwsza – Amy znalazÂła swoje miejsce w stadzie kuzyna – Shadow. Jest szara. Ma na sobie czerwone znaki ( jakby pazury ), ktĂłre sÂą na grzbiecie, uszach i Âłapach. Jej podbrzusze od nosa jest czerwone.
W stadzie jest jej dobrze. Shadow opiekuje siĂŞ niÂą. BawiÂą siĂŞ razem, polujÂą razem ze stadem i obojgu jest dobrze. Amy jednak podoba siĂŞ pewien samiec – Night.
Snowy Âżyje samotnie. Nie ma stada i ciÂągle siĂŞ przenosi, Âżeby mieĂŚ co jeÂśĂŚ. Jest biaÂła. Na grzbiecie, uszach i Âłapach ma niebieskie zawijasy, a jej podbrzusze od nosa jest niebieskie, tak jak u Amy. Mimo, Âże jest samotna cieszy siĂŞ z tego co ma.
Pewnego dnia gÂłodna i zmĂŞczona dotarÂła do miejsca gdzie przebywaÂła jej siostra – Amy i niespodziewanie na niÂą wpadÂła. Kiedy siĂŞ otrzÂąsnĂŞÂły zauwaÂżyÂły w sobie podobieĂąstwo, ale nie wiedziaÂły jakie. Amy przywitaÂła siĂŞ ze Snowy i przedstawiÂła siĂŞ jej. Gdy juÂż siĂŞ zapoznaÂły Amy zaprowadziÂła siostrĂŞ ( o ktĂłrej nie wiedziaÂła ) do Shadowa. Snowy zostaÂła ciepÂło przyjĂŞta do stada. CzuÂła, Âże wreszcie ma kogoÂś z kim czuje siĂŞ dobrze.
W tym samym czasie ich matka – Ember i ojciec – Bolt przeÂżywali trudne chwile. Bolt wciÂąÂż raniÂł ich matkĂŞ, a nawet uznaÂł, Âże poszukiwanie dzieci nie ma sensu, bo i tak nie ÂżyjÂą. Ember tak siĂŞ zaÂłamaÂła opiniÂą Bolta, Âże po ciĂŞÂżkich przeÂżyciach nie chciaÂła go widzieĂŚ na oczy. OdeszÂła i samotnie szuka cĂłrek. Po kilku dniach poczuÂła, Âże ÂżyjÂą i siĂŞ odnalazÂły.
Ember byÂła niebieska. WyglÂądaÂła jak Amy i Snowy, ale miaÂła czerwone znaki ( jakby pazury ) i zawijasy. Znaki byÂły na grzbiecie i na Âłapach, a zawijasy na uszach i ogonie.
Bolt byÂł granatowy. Na uszach, grzbiecie i Âłapach miaÂł ÂżĂłÂłte pioruny. Ani Amy, ani Snowy nie byÂły do niego podobne.
Amy i Snowy lepiej siĂŞ poznaÂły. Shadow i czÂłonkowie stada uwaÂżali, Âże to siostry, bo SA do siebie nieziemsko podobne. One same bardzo siĂŞ do siebie zbliÂżyÂły.
Pewnego dnia, gdy Amy jak zwykle patrzyÂła siĂŞ na Nighta zauwaÂżyÂła, e on ma dziewczynĂŞ. Jej najlepszÂą przyjaciĂłÂłkĂŞ – TamarĂŞ, ktĂłra doskonale wiedziaÂła, Âże Amy jest w nim zakochana. Biedna zaÂłamaÂła siĂŞ. Nie wiedziaÂła co ma ze sobÂą zrobiĂŚ.
Na szczĂŞÂście miaÂła Snowy, ktĂłrej siĂŞ zwierzyÂła. OczywiÂście ona jej pomogÂła odzyskaĂŚ sens Âżycia. Siostry czuÂły, Âże jeszcze bardziej siĂŞ do siebie zbliÂżyÂły.
W tym czasie Ember przemierzaÂła niezliczone kilometry. WiedziaÂła, Âże ryzykuje Âżycie, ale wreszcie odnalazÂła stado, ktĂłrego szukaÂła. Stado Shadowa. Od razu rozpoznaÂła Shadow i podeszÂła do niego. Wilk takÂże jÂą rozpoznaÂł chociaÂż rzadko siĂŞ widywali. Ostatni raz widzieli siĂŞ przed nastÂąpieniem „ery wilczej". Shadow nie wiedziaÂł, Âże Amy i Snowy to siostry i na dodatek to cĂłrki jego cioci, czyli Ember. Nie wiedziaÂł nawet, Âże Ember ma cĂłrki!! Wilczyca zapytaÂła go czy zna Amy i Snowy. Gdy dowiedziaÂła siĂŞ, Âże naleÂżÂą do stada Shadowa serce zabiÂło jej mocniej. Jednak Amy i Snowy wyszÂły do lasu Âżeby siĂŞ pobawiĂŚ.
WrĂłciÂły bardzo pĂłÂźno. Kiedy zobaczyÂły Ember coÂś poczuÂły w sercu, ktĂłre jakby drgnĂŞÂło.
Matka od razu opowiedziaÂła im kim jest, a one tak siĂŞ ucieszyÂły, Âże sÂą siostrami i Âże majÂą mamĂŞ, Âże naprawdĂŞ ciĂŞÂżko to opisaĂŚ.

Jednak ich szczĂŞÂście nie trwaÂło dÂługo. ZnalazÂł je Bolt. PoniewaÂż Ember nie opowiadaÂła cĂłrkom o ojcu teraz musiaÂła to zrobiĂŚ. Bolt staÂł przed nimi i patrzyÂł. Amy, Snowy i Ember robiÂły to samo.
Nagle Bolt rzuciÂł siĂŞ na cĂłrki, a one zrobiÂły szybki unik. Jednak Ember byÂła tak wÂściekÂła, Âże zaatakowaÂła go jako pierwsza. Jednak Bolt natychmiast jÂą odepchnÂąÂł. W pewnym Momocie Ember rzuciÂła siĂŞ na niego i mocno poraniÂła. Ranny i zmĂŞczony Bolt uciekÂł z pola bitwy.
Wilczyce caÂłe i zdrowe wrĂłciÂły do stada. Na miejscu zostaÂły przepytane gdzie byÂły i co robiÂły tak dÂługo. OpowiedziaÂły stadu caÂłÂą historiĂŞ. Kiedy skoĂączyÂły natychmiast wzniesiono wiwat na ich czeÂśĂŚ. Postanowiono wyprawiĂŚ ucztĂŞ na ich czĂŞÂśĂŚ. Wszyscy oprĂłcz trzech wilczyc i Shadowa ( ktĂłry do powrotu stada miaÂł siĂŞ nimi zajmowaĂŚ ) wyruszyli na polowanie. W czasie nieobecnoÂści stada Shadow zauwaÂżyÂł, Âże Ember utyka.
Kiedy stado wrĂłciÂło Shadow od razu poprosiÂł o pomoc.
OkazaÂło siĂŞ, Âże rana jest gÂłĂŞboka, wiĂŞc bĂŞdzie wymagaÂła dÂługiego gojenia siĂŞ. Niestety po za tÂą byÂła jeszcze jedna wiadomoÂśĂŚ. Ember nie MoÂże chodziĂŚ dopĂłki rana siĂŞ nie zagoi. OczywiÂście wilczyca nie byÂła tym zachwycona, poniewaÂż uwaÂżaÂła, Âże koniecznie musi siĂŞ zajmowaĂŚ ochronÂą i bezpieczeĂąstwem cĂłrek. Jednak Amy i Snowy byÂły przeciwne. WspieraÂły mamĂŞ w czasie gdy rana siĂŞ goiÂła. Kiedy Ember wyzdrowiaÂła po skaleczeniu nie byÂło ani Âśladu. Amy i Snowy postanowiÂły nadrobiĂŚ z mamÂą stracony czas poprzez caÂłodzienny spacer po lesie.
Jednak z przyjemny spacer staÂł siĂŞ straszny dla caÂłej trĂłjki….
Wilczyce co jakiÂś czas siĂŞ rozdzielaÂły Âżeby znaleÂźĂŚ coÂś do jedzenia. Jednak po ktĂłrymÂś razie Snowy nie wrĂłciÂła…. ZgubiÂła siĂŞ w lesie. Amy i Ember okropnie siĂŞ martwiÂły i nie wiedziaÂły co maja robiĂŚ i gdzie jej szukaĂŚ. PostanowiÂły wiĂŞc wrĂłciĂŚ do stada, a ono gdy siĂŞ dowiedziaÂło od razu wszczĂŞÂło poszukiwania.
Po kilku godzinach wszyscy byli zmĂŞczeni i wrĂłcili do jam. Ember i Amy nie wiedziaÂły co myÂśleĂŚ. Jednak wiedziaÂły jedno… to Bolt porwaÂł Snowy.
Snowy wszyscy szukali kilka dni i pewnego dnia znaleÂźli jÂą nieprzytomnÂą bardzo daleko od jam stada. Od razu j tam zaniesiono.
Kiedy Snowy otrzÂąsnĂŞÂła siĂŞ z omdlenia wszystko sobie przypomniaÂła. Stado zapytaÂło jÂą co dziaÂło siĂŞ z niÂą przez te kilka dni, wiĂŞc ona zaczĂŞÂła opowiadaĂŚ…
MĂłwiÂła, Âże chodziÂła po lesie szukajÂąc jedzenia gdy nagle zza krzakĂłw wyskoczyÂł Bolt i ogÂłuszyÂł jÂą. Kiedy siĂŞ obudziÂła nastĂŞpnego dnia nie wiedziaÂła gdzie jest. Ale gdy zobaczyÂła Bolta nie byÂła zachwycona gdzie jest i z kim jest. Nienawidzi ojca od kiedy to matka opowiedziaÂła jej i siostrze o nim. ByÂła zszokowana. Bolt przez caÂły czas dbaÂł o niÂą lecz ona nie chciaÂła jego troski. WiedziaÂła, Âże Bolt robi to tylko dla zniszczenia jej mamy i caÂłej rodziny. Jednak Snowy siĂŞ nie poddawaÂła. Pewnej nocy uciekÂła. A Kidy prĂłbowaÂła polowaĂŚ Âłania kopnĂŞÂła jÂą i zemdlaÂła. Na szczĂŞÂście w koĂącu zostaÂła odnaleziona przez stado.
MinĂŞÂło kilka dni. U trĂłjki wilczyc wszystko byÂło w najlepszym porzÂądku. DopĂłki do stada nie dotarÂła wiadomoÂśĂŚ… WiadomoÂśĂŚ, ktĂłra zmusiÂła Snowy, Amy i Ember do czegoÂś wbrew swojej woli. Z wiadomoÂści wynikaÂło, Âże Bolt znalazÂł wÂłasne stado i planuje atak na Ember, Amy, Snowy i Shadow. Bolt nie miaÂł odwagi przekazaĂŚ tego osobiÂście, wiĂŞc posÂłaÂł jednego z czÂłonkĂłw stada.
JeÂśli chodzi o Shadowa i jego stado to nikt nie wiedziaÂł co robiĂŚ. Wszyscy dÂługo nie mieli pomysÂłu na pocieszenie wilczyc. Lecz one juÂż wiedziaÂły co majÂą robiĂŚ. Wszyscy chcieli walczyĂŚ z Boltem. CaÂłe stado takÂże. RozpoczĂŞto wiĂŞc przygotowania do ataku i obrony.
Kilka dni pĂłÂźniej z daleka widaĂŚ byÂło zbliÂżajÂące siĂŞ stado Bolta. Wszyscy ( dosÂłownie ) byli do nich wrogo nastawieni. Walka siĂŞ rozpoczĂŞÂła. Shadow, Ember, Amy i Snowy stali na czele stada. ÂŻaden wilk nie miaÂł ochoty przegraĂŚ. Bolt atakowaÂł tylko swojÂą rodzinĂŞ.
Walka trwaÂła kilka godzin. Wszyscy ze stada Bolta byli poranieni i zmĂŞczeni. OczywiÂście wygraÂło stado Shadowa. Bolt przysiÂągÂł, Âże siĂŞ zemÂści i Âże jeszcze wrĂłci.
Po tych sÂłowach wszyscy z jego stada odeszli. Nagle zauwaÂżono leÂżÂącego na ziemi Nighta, w ktĂłrym niegdyÂś zakochaÂła siĂŞ Amy. Kiedy go zauwaÂżyÂła od razu do niego podbiegÂła, ale niestety nie mogÂła mu pomĂłc. ByÂł zbyt ciĂŞÂżko ranny.
Amy nie wiedziaÂła co ma robiĂŚ. ZaczĂŞÂła pÂłakaĂŚ nad Nightem. Stado pogrÂąÂżyÂło siĂŞ w ÂżaÂłobie. Nagle Shadow zauwaÂżyÂł, Âże Âłzy Amy, ktĂłre spadajÂą na rany wilka uzdrawiajÂą je! Nic nie powiedziaÂła dopĂłki Night nie zostaÂł do koĂąca uleczony.
Nagle Amy zauwaÂżyÂła, Âże Night nie ma na sobie ani jednego skaleczenia. WidzÂąc to byÂła bardzo zdziwiona.
Gdy Tamara to zobaczyÂła ( nie braÂła ona udziaÂłu w walce ) od razu odepchnĂŞÂła Amy i przytuliÂła Nighta , ale on jej zrobiÂł to samo co ona zrobiÂła Amy. Tamara ni9e wiedziaÂła co zrobiĂŚ. ByÂła zmieszana wiĂŞc zapytaÂła dlaczego to zrobiÂł. Night od razu jej wytÂłumaczyÂł, Âże to tylko dlatego, Âże ona nie braÂła udziaÂłu w walce, a teraz jak on jest ranny to niosÂącÂą pomoc Amy odepchnĂŞÂła. PowiedziaÂł teÂż, Âże Amy chociaÂż chciaÂła pomĂłc, a ona siĂŞ po prostu patrzyÂła i nawet nie kiwnĂŞÂła pazurem.
Aby wyjaÂśniĂŚ dziwne zdarzenie ze Âłzami caÂłe stado udaÂło siĂŞ do najstarszego wilka, ktĂłry zawsze miaÂł na wszystko odpowiedÂź. OkazaÂło siĂŞ, Âże tylko prawdziwa miÂłoÂśĂŚ moÂże zaleczyĂŚ tak ciĂŞÂżkie razy. Amy zawstydziÂła siĂŞ. Nie wiedziaÂła co ma powiedzieĂŚ. Night podszedÂł do niej i pocaÂłowaÂł jÂą. Amy byÂła zachwycona. Ember, Snowy i Shadow takÂże siĂŞ cieszyli ze szczĂŞÂścia Amy tak jak caÂłe stado. Po za jednÂą wilczycÂą – TamarÂą. Jednak mimo szczĂŞÂścia wszyscy wiedzieli, Âże to nie koniec. Jeszcze bĂŞdzie wojna…