- Robi siê pó¼no, moje drogie dzieci – Silver Hair spojrza³a w niebo. S³oñce ju¿ zasz³o, chmury powoli zasnuwa³y wieczorne niebo. – Musicie siê schowaæ, moje ma³e. Bêdzie padaæ.
- Sk±d wiesz? – Dayee, najstarszy szczeniak, przekrzywi³ pytaj±co ³ebek.
- Jak bêdziesz w moim wieku, to siê dowiesz – Silver u¶miechnê³a siê krzywo.
- A co z opowie¶ci±?! – jêknê³a Ana, najm³odsza z miotu. – Chcê us³yszeæ dalszy ci±g!
- Us³yszycie go. Kiedy¶, moje ma³e, kiedy¶...
- Opowiedz im go, Silver Hair – Venye wysz³a na polankê. – Doopowiadaj w jaskini. Faktycznie zbiera siê na deszcz.
- - -
A wiêc – zaczê³a swobodnie Srebrnow³osa – Blood Talon zrobi³ to, o co go poprosi³a wilczyca imieniem Venye.
Patrzy³ z niedowierzaniem, jak majstruje ga³±zkami przy zatrzasku side³. Po krótkiej chwili, otworzy³y siê one z trzaskiem, uwalniaj±c jej ³apê.
- Jak to zrobi³a¶? – Talon przysiad³ na ziemi.
- Nie wa¿ne – spróbowa³a oprzeæ siê na rannej ³apie; zaskowycza³a cicho. Spojrza³a
na niego. – Musimy wracaæ, my¶liwi zaraz tu bêd±. Chyba nie chcesz wpa¶æ w ich ³apy?
- Nie chcê... – Blood Talon poszed³ obok wilczycy, podskakuj±cej na trzech ³apach.
Gdy wrócili do jaskini. Wilk zagrodzi³ drogê Venye i zapyta³:
- W ¿yciu nie widzia³em, ¿eby jaki¶ wilk uwolni³ siê z side³. Masz mi powiedzieæ, kim jeste¶. W tej chwili.
- Nie twoja sprawa – prychnê³a, chc±c siê odwróciæ.
Blood Talon skoczy³ na ni±, powali³ jednym ruchem i pochyli³ siê nad ni±.
- W tej chwili – wywarcza³, patrz±c Venye wprost w oczy.
_____________
Przepraszam, ¿e tyle zajê³o mi to czasu, ale oto dajê wam drug± po³owê drugiej czê¶ci Srebrnego Stada
