Biały Malec cz. 1

[Shadowcia Wolf]

Nikt nie spodziewał się bohaterstwa od dziecka największego wroga watahy Sunny. Otóż jednak tak mogłoby być. Szaro-czarna wilczyca uciekała. Wiedziała, by się nie odwracać. Krzywda w każdym momencie może jej się stać. Jeden nieprawidłowy ruch i po sprawie. Wilczyca biegła tak, aż zgubiła rysia. Schowała się za drzewem. Spojrzała za siebie. Spokojnie wstała i wzięła łyk wody z pobliskiego strumyka. Biedna wilczyca nie wiedziała co począć. Oto ten okropny ryś ukradł jej największy skarb - potomstwo. Zrozpaczona uciekła z jaskini, ale nie wiedziała czy to dobrze zostawić miot. Kilka dni później wróciła do jaskini. Nie zastała tam nikogo. Ani potomstwa, ani rysia, ani małych rysi. Uradowana przygotowała łożysko. Podeptała je trochę i ułożyła się. Nagle usłyszała ruchy w krzaku w jaskini. Gwałtownie wstała po czym ruszyła w stronę krzaka. Z rośliny wyłoniła się mała, biała główka. Wilczyca powąchała ją. Okazało się, że jest matką tego małego, bezbronnego malca. Złapała go w pysk i wybiegła z jaskini w obawie przed rysiem. Podreptała z maluchem na najwyższy szczyt góry. Kamieniste zbocza utrudnią wejście innym drapieżnikom, dzięki czemu wilki będą miały czas na ucieczkę. Po wejściu na szczyt samica ułożyła malca i poszła się zdrzemnąć.
- Mama !- rozległ się krzyk wilczka.- Mama !- powtórzył.
- Ehmn... tak ?
- Mama jeść !
- Pff... no dobrze.- wilczyca pobiegła na łowy.